‘’Het nieuwe normaal’’. Een zin die we veel gehoord hebben de afgelopen tijd, maar wat zou dat dan moeten zijn? Als we iets geleerd hebben van de Corona pandemie is het wel dat onze gezondheid veel effect heeft op de economie, levensvreugde, vrijheid, op ons gezin en de dagelijkse gang van zaken. Onze gezondheid of de gezondheid van andere kan ons leven op zijn kop zetten. We hebben kunnen zien hoe het op heel de wereld effect heeft gehad.
Als het aan mij ligt is dit een goed moment om terug te kijken en na te denken over de vraag hoe het nieuwe normaal er uit zou moeten zien. Wij mensen zijn sociale wezens en een 1,5 meter samenleving lijkt me dan ook niet het juiste om aan te moeten wennen. Maar niets doen en verder gaan hoe we bezig waren? Nee, het lijkt mij dat we dat ook niet meer willen. Voordat het beter wordt, moet het vaak eerst slechter worden. Laten we hopen dat het slechte nu geweest is en we nu kunnen kijken naar hoe het beter kan worden.
Belangrijke zaken eerst
Belangrijke zaken eerst, misschien voor jou wel een bekende uitspraak uit het boek van Stephen Covey ‘’de 7 eigenschappen van effectief leiderschap’’, was waar ik meteen aan moest denken toen ik nadacht over het nieuwe normaal. Wat zijn nou echt belangrijke zaken in ons leven? Als we gaan kijken naar hoe een het nieuwenormaal eruit zou moeten zien, zou ik kijken naar de volgende aspecten:
Relaties
In het leven draait het allemaal om relaties, de relaties die we hebben met andere, thuis op het werk of gewoon om ons heen. De uitzonderingen daar gelaten, maar relaties zijn voor iedereen belangrijk. In de oertijd hadden we elkaar nodig om te overleven en ik denk dat er in dat opzicht niets veranderd is met toen. Om gelukkig te kunnen zijn is een investering in goede relaties nodig.
Voor elkaar zorgen kan dus niet ontbreken in het nieuwe normaal. Wees aardig, help elkaar. We willen graag eerst nemen voordat we bereid zijn om te geven. Dit komt vaak voort uit angst iets te kort te komen. Maar is dit niet paradoxaal? Als we pas willen geven als we zeker weten dat we er wat voor terug krijgen, schuiven we de verantwoordelijk af en nemen we een afwachtende houding aan. Dit is eenvoudig te doorbreken door een proactieve houding aan te nemen in de relaties om je heen, door onbaatzuchtig te geven en te delen. Dit doet het tij keren. We houden er namelijk niet van om iets verschuldigd te zijn aan een ander. We willen minimaal gelijk staan. Geef en deel je onbaatzuchtig? Dan betekent dit in de meeste gevallen dat je hier altijd iets voor terug krijgt. Al zou het alleen maar je eigen goede gevoel zijn om iets te geven aan een ander. In het nieuwe normaal zou wat mij betreft de relaties met andere als belangrijkst bestempeld kunnen worden.
Gezondheid
Gezondheid kan niet ontbreken in dit lijstje, je gezondheid is van essentieel belang om gelukkig te kunnen zijn. We zouden er dus alles aan moeten doen om gezond en vitaal te zijn en te blijven. Ook hierin wordt vaak een afwachtende houding aangenomen en reageren we pas als het te laat is. In het nieuwe normaal zouden we actief en preventief bezig moeten zijn met onze gezondheid. In de afgelopen gezondheidscrisis heb ik mij meerdere keren verbaasd hoe weinig het daadwerkelijk ging over de gezondheid en wat er nodig is om gezond te blijven. In het nieuwe normaal zou er gekeken moeten worden naar hoe we de omgeving zo kunnen inrichten dat gezonde keuzes gestimuleerd worden. Maak gezond eten en mentale weerbaarheid toegankelijk. Zorg dat het totaalplaatje van de algehele vitaliteit haalbaar is voor iedereen. 
Beweging
Sporten en bewegen is essentieel voor een goede gezondheid en ook rondom dit thema bleef het lang akelig stil. We zaten al midden in een pandemie (pandemie van inactiviteit) toen de corona pandemie erbij kwam. Het ziekteverzuim blijft de afgelopen jaren alleen maar toenemen, ervaren we meer stress door de vele prikkels en stijgen de burn-out klachten. We bewegen steeds minder en de gevolgen zijn desastreus. Dit komt door onze omgeving, deze wordt eigenlijk alleen maar meer ingericht hoe we zo min mogelijk hoeven te bewegen. Eigenlijk onbegrijpelijk als we weten dat sporten en bewegen al 70% van onze gezondheidsklachten oplost. Zonder dat daar coaching, interventies of andere oplossingen voor nodig zijn. Gewoon vooraf, voordat het überhaupt plaatsvindt. In het nieuwe normaal zouden we bewegen moeten stimuleren om vitaler, gezonder en gelukkiger te kunnen zijn.
 
Waar begin je?
Deze drie aspecten zijn geen nieuwe openbaringen, vaak weten we wat goed voor ons is en weten we ook nog wat het juiste is om te doen. De crux is dat we niet weten waar  we moeten beginnen. Relaties, gezondheid en bewegen we stellen het maar wat graag uit of doen andere zaken eerst. Hierdoor krijgen deze belangrijke aspecten niet de aandacht die ze verdienen. Het zijn essentiële waarden om gelukkig te zijn en is dat nu niet iets wat we allemaal nastreven? Dus belangrijke zaken eerst!
Misschien wel een bij jou bekende uitspraak en daarmee nog meer open deuren die ik intrap, maar willen we veranderen. Begin dan met jouw omgeving te veranderen. Misschien bekend, maar het wordt weinig tot niet in praktijk gebracht door de maatschappij. Er zit nog steeds hetzelfde belastingtarief op groente en fruit als op andere producten. Daarnaast heb ik zelf kunnen ondervinden dat werkgevers ook niet de verantwoordelijkheid nemen om gezonde keuzes te stimulieren of het goede voorbeeld willen geven.
Toen ik bij een grote fitnessketen werkte kon ik daar elke dag genieten van een lunch. Goed geregeld en een mooie secundaire arbeidsvoorwaarden. Maar gelet op de keuzes was het veelal niet makkelijk om gezondere keuzes te maken. Zeker bij een fitnessketen verwacht je dat ze gezond eten toegankelijk willen maken. Een gemiste kans. Als je een lunch aanbiedt voor je medewerkers zorg dan dit op zijn minst evenwichtig is. Laat zien dat je de gezondheid van de medewerkers belangrijk vindt. Het is de omgeving die ons stimuleert!
Om bijvoorbeeld op vrijdag een snackdag te hebben is voor vele misschien ‘’normaal’’, maar je kiest hiermee voor het kortstondige plezier in plaats voor het langere termijn geluk. Is dat nou echt een beloning die je jouw medewerkers wilt meegeven? We houden op deze manier een ongezonde leefgewoonten in stand omdat we het ‘’normaal’’ vinden. 
Je wilt hierbij niet de keuze maken voor de medewerker. Maar het gaat erom hoe je het presenteert en wat je stimuleert. Is een frikandel daadwerkelijk de beloning die je aan de medewerkers wil geven?  
 
Wie neemt verantwoordelijkheid?
Waar moet je beginnen? Ik liet het al een beetje doorschemeren waar de verantwoordelijkheid zou moeten liggen. De grootste speler is onze huidige economie, dit zijn de bedrijven en de overheid. De overheid maakt goede stappen, maar laten ook nog veel kansen liggen zoals bijvoorbeeld de belastingheffing op groente en fruit. De overheid heeft dan ook te maken met meerdere verstengelde belangen en partijen. Het is niet voor niets dat alles bij de overheid te lang duurt. Aan de andere kant zijn het de bedrijven en deze hebben naast dat ze een grote invloed hebben op bijna alle werkende mensen, hebben ze ook door de verantwoordelijkheid te nemen hier zelf het grootste profijt van. Het mes snijdt aan twee kanten.
We zijn een groot gedeelte van onze dag op het werk of met het werk bezig. Om weer het boek hetzelfde van Stephen Covey aan te halen, zouden we een win-win situatie moeten nastreven. Zo zien ook grote organisaties als Google en Microsoft dat, het investeren in de medewerkers loont. Maar niet alleen omdat de bedrijfsresultaten verbeteren, het is naar mijn inzicht als werkgever je maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Als je als een organisatie medewerkers in dienst neemt zijn ze hier vaak ook meer dan 40 uur per week mee bezig (als het niet meer is). Hierdoor heb je dus als organisatie een grote impact op de vitaliteit en gezondheid van de medewerker. Zoals gezegd zijn relatis een belangrijk aspect waarop we ons zouden moeten focussen om gelukkig te kunnen zijn. De relatie tussen werkgever en werknemer speelt  een grote rol in een mensen leven. We kunnen immers niet zonder. Voor een organisatie geldt hetzelfde, het kan niet zonder zijn medewerkers. Het is de drijvende kracht achter elk succesvol bedrijf, waarom zou je daar dan niet de verantwoordelijk voor durven nemen? Investeren in de medewerkers krijg je altijd terug. Is het niet direct dan is het wel indirect. Door te investeren in de gezondheid, beweging te stimuleren en te werken aan duurzame relaties levert dit bedrijven een hoop goeds op. Daarom is de werkplek de uitgelezen omgeving om goede relaties te werken, gezonde keuzes te stimuleren en meer beweging na te streven om zo voor elke medewerker en elke organisatie een win-win situatie te creëren.
 
Stel het niet uit
De verandering van het nieuwe normaal is al in gang gezet er zijn al veel bedrijven bewust van het belang van vitale medewerkers. Urgentie is hierbij het huidige probleem van de maatschappij.  Bedrijven zijn zich bewust van hoe belangrijk preventie is, maar werken ze nog te veel in de waan van de dag. Dit gaat niet ten kosten van levenskwaliteit, jaren en de efficiëntie van de medewerkers. We zijn als het ware aan het dweilen met de kraan open, we zien de kraan opstaan en we zien dat het handiger is om hem dicht te draaien, maar we dweilen eerst dit nog even op. Het water hoopt zich op totdat het overstroomt wat resulteert in nog veel grotere problemen, een burn-out of weer een nieuwe pandemie. Die ene taak lijkt misschien nu heel belangrijk, maar is eigenlijk alleen maar urgent en voegt op het langer termijn nauwelijks wat toe. Stop met het uitstellen en focus op de zaken waar het echt om draait: relaties, gezondheid en beweging.
Blijf je dweilen met de kraan open? Of geef je prioriteiten aan de zaken die echt belangrijk zijn? We weten hoe we het kunnen voorkomen, we weten dat het verstandig is om het te voorkomen, dus wacht niet tot het te laat is en draai die kraan dicht.